Duet, który proponuje otwarty i eklektyczny repertuar na styku tradycji, jazzu, muzyki dawnej i sakralnej. W bezkompromisowy sposób przetwarza drzemiące głęboko w duszach muzyczne odniesienia i skojarzenia, przedstawiając je w minimalistycznych aranżacjach na głos i kontrabas. Zagajewska i Wójciński poprzez dźwięki tworzą nieodkryte przestrzenie. W tych przestrzeniach rozbrzmiewają melodie z dzieciństwa, do których nie sposób sięgnąć pamięcią, piosenki tak samo bliskie jak niezbadane, których odkrywanie przynosi niespodziewane ukojenie.
28 jest owocem spotkania dwojga ludzi – dwóch kosmosów, które znalazły dla siebie wspólną przestrzeń w dźwięku.
Jest mglistym powidokiem jednego z wielkich dzieł Chopina.
Jest poszukiwaniem osobistej, intymnej relacji z twórczością wybitnego kompozytora, który wydaje się nad wyraz bliski, choć jest przecież wszechobecny, należy do całego świata.
Intymna relacja okazała się niedosłowna, płynna i pojemna.
To taka bardzo poufna wiadomość od nas do Was. Krótka opowieść o spacerze ulicą Lisowską i Staffa, aż do parku Herberta, o spacerze własnymi śladami, o pamiętaniu i o zaskoczeniu, o powrocie tam, dokąd powrotu nie ma.
POSŁUCHAJ utworu Souterrain, który ukazał się na płycie-składance WC VI RST.
(…) czas na ukojenie – Gosia Zagajewska wokalnie i Ksawery Wójciński na kontrabasie, ale nie bez udziału głosu własnego. Artyści zaczynają w klimacie starocerkiewnym, po czym łapią posmak zabrudzonego etno, nie bez post-barokowych emocji i zmyślnie odbywają pokutną drogę od sacrum do profanum.
Andrzej Nowak, Trybuna Muzyki Spontanicznej